Quantum Break یکی از جدابترین بازی های امسال می باشد که قرار است به زودی به بازار عرضه شود. وبسایت IGN نیز چند روز مانده به انتشار رسمی این بازی، دست به نقد و بررسی آن زده است؛ در ادامه شما می توانید ترجمه نقد و بررسی این بازی را از وب سایت IGN را شاهد باشید.
استدیوی سازنده بازی، رمدی انترتینمنت، عنوان های موفق Max Payne و Alan Wake را در کارنامه خود دارد و این بار هم موفق شده است تا استایل خود را در Quantum Break نشان دهد: ترکیب ژانر شوتر با “داستان سرایی سریال مانند” بدون آسیب رساندن به کیفیت و تجربه هر کدام. با این که انتظار می رفت عناصر شرکت کننده در مبارزه ها بیشتر باشند، هنوز هم می توان این بازی را یک شوتر هیجان انگیز نامید.
داستان بازی همانند بسیاری از سریال های خوب تلویزیونی در ژانر علمی-تخیلی شروع می شود: حادثه ای فاجعه انگیز در یک آزمایشگاه تحقیقاتی رخ می دهد و شکافی در زمان به وجود می آید که احتمالا باعث نابود شدن دنیا خواهد شد. این حادثه هم چنین باعث می شود تا قهرمان داستان ما و دشمن اصلی اش هر کدام تا حدودی قدرت کنترل زمان را به دست آورند.
قهرمان ما در این بازی جک جویس (Jack Joyce) نام دارد. او از قدرت های خارق العاده ای برخورد دار است که در زمان گیم پلی با المان های”شوتر مبنی بر کاور” ترکیب می شوند . جویس می تواند با آهسته کردن زمان از یک مکان به مکانی دیگر تلپورت انجام دهد و دشمن را با یک شات گان از پای درآورد. او هم چنین می تواند دشمن را به طور موقت در یک حباب زمانی گرفتار کند [به طوری که حرکت او بسیار آهسته شده] و سپس یک خشاب کامل گلوله به سمت او روانه کند؛ پس از چند ثانیه حباب از بین رفته و تمامی گلوله ها به صورت همزمان به دشمن برخورد می کند! با این روش شما می توانید تعدادی زیادی امتیاز هدشات به دست آورید. جویس می تواند یک سپر غیر قابل نفوذ از جنس زمان هم ایجاد کند و با استفاده از آن حملات ناگهانی را دفع کرده، و یا با آن به سمت جلو حرکت کند و “time bomb”هایش را به طرف گروه های دشمنان پرتاپ کند. time bomb در زمان اصابت باعث می شود تا دشمنان به طرز فجیع باری به اطراف محیط پرتاب شوند! البته اگر شما بیش از حد از این قابلیت ها استفاده کنید، تایمر های هر کدام با دیگری قاطی می کنید و ممکن است در برنامه ریزیتان به مشکل بر بخورید.
ایجاد شکستگی های مداوم در زمان باعث می شود تا شاهد تخریب فجیع انگیز محیط اطرافتان باشید.
در حالی که این بازی تا حدودی عناصر یک شوتر معمولی را داراست، از تنوع محیط های مبارزه نیز برخودار می باشد؛ و همه این محیط ها با مواد قابل اشتعال و متفجره لبریز شده اند و در واقع مبارزه های Quantum Break در شرایطی رخ می دهند که دقیقا با قابلیت “متوقف کردن زمان” جویس هم خوانی دارند.
در Quantum Break، دشمنان پس از اصابت گلوله به عقب پرتاب می شوند و اگر جویس اینجا زمان را نگه دارد، آن ها معلق در هوا باقی می مانند؛ و خونی که از بدن آن ها بیرون می زند نیز مانند کریستال های قرمز رنگ در اطراف بدنشان دیده می شود. یا اگر در یک تعقیب و گریز کنترل ماشین را از دست بدهید و تصادف کنید، می توانید زمان را به عقب برگردانده و به وقوع پیوستن آن جلوگیری کنید. اگر در هنگام رخ دادن یک انفجار در کنار افراد عادی که مشغول خوردن صبحانه هستند زمان را متوقف کنید با صحنه جالبی مواجه خواهید شد: قهوه ای که در دست افراد دارد از فنجان خارج شده و جلوی صورت بهت زده شان بی حرکت می ماند و هیچ کدام نفس هم نمی کشند! جزئیات بازی به بهترین و دقیق ترین نحو ممکن طراحی شده اند به طوری که در هنگام قدم زدن در محیطی که در بالا توصیف کردیم، حس وارد شدن به یک اسکرین شات سه بعدی به شما دست خواهد داد.
یکی از مشکلات داستان بازی اینست که جویس ظرف چند ساعت اول بازی از یک مرد عادی به یک تفنگدار تمام عیار تبدیل شده و مطمئنا این گرایش ناگهانی او به سمت اسلحه ها برای بازیبازها عجیب به نظر خواهد. Quantum Break آنقدر در دادن همه قابلیت ها به شما عجله می کند که برای نیمه دوم بازی دیگر چیزی جدیدی باقی نمی ماند و این باعث می شود تا گیم پلی ۱۰ ساعته بازی، تا حدودی حس تکراری بودن پیدا کند.
البته در طول گیم پلی بازی تعدادی فاکتور هم برای بالا بردن میزان هیجان بازی معرفی می شوند؛ مثلا در بازی دشمنانی وجود دارند که می توانند مانند جویس تلپورت کنند. دشمنان دیگری هم هستند که از آرمور قدرتمندی برخوردارند و برای از پای در آوردن آن ها به تعداد قابل توجهی گلوله نیاز است. در کل تاکتیک های مبارزه در این بازی از همان ابتدا تا خود باس فایت آخر تقریبا یکسان می باشد. یک سیستم آپگرید سرسری نیز در بازی گنجانده شده است که تنها قدرت های جویس را بهبود می بخشد و چیز جدیدی با خرید آن ها باز نمی شود. بهتر بود که قابلیت های جویس در طول گیم پلی پخش می شدند و بازیباز آن ها را با پیشرفت در بازی به دست می آورد و نه فقط در طول ۴ ساعت اول بازی. در نتیجه این اقدام نابجا، برای توصیف نیمه دوم بازی باید از اصطلاح “تکرار مکررات” استفاده نمود!
عاملی که باعث می شود بازیباز به بازی کردن Quantum Break ادامه دهد، داستان سرایی قوی آن است. داستان های سفر در زمان خود به اندازه کافی تناقض آمیز هستند، اما Quantum Break این ایده را گسترش داده و داستان درگیر کننده ای را بدون پیچیده شدن به مخاطبش ارائه می کند.
بخشی از موفقیت داستان بازی مدیون قسمت “juncture” (به معنای پیوستگی و اتصال) که در آن پس از پایان هر مرحله به شما اجازه کنترل دشمن اصلی تان، یعنی پال سِرین (Paul Serene) را می دهد. سِرین قابلیت پیش بینی کردن نتیجه هر عمل را دارد و بنابراین به شما اجازه داده می شود تا تصمیمی بگرید و این تصمیم و نتیجه آن مستقیما روی داستان و گیم پلی بازی تاثیر می گذارد. گرفتن این تصمیم ها به هیچ عنوان آسان نیست، چرا که هم جویس و هم سِرین را تحت تاثیر قرار خواهند داد. برای مثال پس از حادثه اولیه که در دانشگاه رخ می دهد، شما دو راه پیش رو دارید: در رسانه ها جویس را مقصر این اتفاق معرفی کنید، و یا با قتل عام دانش آموزان معترض در محوطه دانشگاه باعث شوید سِرین مقصر جلوه کند.
به طور کلی، تصمیماتی که در قسمت “juncture” گرفته می شوند تنها یک یا دو تغییر در روند داستان بازی ایجاد می کنند، اما با پیشروی در داستان بازی شما روی سرنوشت سایر کاراکتر ها تاثیر مستقیمی هم خواهید گذاشت. بگذارید از همین جا بگوییم که انتظار نداشته باشید که مانند Until Dawn هر تصمیم نتیجه متفاوتی داشته باشد؛ چراکه در Quantum Break بیشتر مواقع همه نتیجه ها یکسان هستند. ولی با این حال هم می توان گفت که تصمیمات شما در این بازی به نوبه خود جذاب هستند.
Quantum Break کاملا خوش ساخت می باشد و دارای یکی از بهترین برنامه ریزی های مراحل و روایت داستان است (در حد سریال های Game of Thrones و The Wire !!) کات سین های ۲۰-۳۰ دقیقه ای این بازی ممکن است در ابتدا کمی طولانی به نظر برسند، اما داستان جذاب و هیجان انگیز این بازی همراه با سکانس های دراماتیک و جلوه های بصری عالی باعث می شوند تا از آن ها لذت کامل ببرید.
سخن پایانی:
Quantum Break یک شوتر متفاوت به همراه گیم پلی انعطاف پذیر است که قطعا بازیباز ها را به خود مجذوب خواهد کرد؛ و همه ضعف های این بازی رو هم رفته نمی توانند شما را از لذت کمپین ۱۰ ساعته این بازی محروم نمایند.
نکات مثبت:
داستان قوی همراه با عنصر “سفر در زمان”
افکت های مبارزه ای دیدنی
خوش ساخت بودن بازی
نکات منفی:
مبارزه های پس از مدتی تکراری می شوند
تنوع کم در نیمه دوم بازی
نقد از محمد حسن موسوی / وبسایت گیمزهاب